O tym, jak trudna jest sytuacja personelu lekarskiego alarmuje raport „Ostatni zgasi światło. Nastroje polskich lekarzy w postpandemicznej rzeczywistości” opracowany przez ekspertów związanych z Centrum Polityk Publicznych Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie we współpracy z Naczelną Izbą Lekarską. Raport opracowany został głównie na podstawie ankiety, w której odpowiedzi udzieliło 2 691 respondentów lekarzy i lekarzy stomatologów.

Możemy w nim przeczytać o trudnych warunkach pracy, przeciążeniu, braku możliwości rozwoju, obciążeniu biurokracją.

Odciążeniem inne zawody

-Potrzebujemy nowych rozwiązań i przyspieszenia działań legislacyjnych związanych z nadawaniem nowych uprawnień w poszczególnych zawodach medycznych. Taki model niwelowania skutków deficytów jest od wielu lat stosowany w innych krajach europejskich i jest rekomendowany przez Światową Organizację Zdrowia - podkreśla w informacji towarzyszącej raportowi prof. Beata Buchelt. - Kadry najbardziej deficytowe i posiadające najwyższy poziom kompetencji powinny być odciążone zarówno od zadań administracyjnych oraz organizacyjnych, jak i mniej wymagających czynności medycznych - dodaje.

Pogarsza się kondycja psychiczna

Po analizie danych zebranych od lekarzy, autorzy raportu stwierdzają, że kondycja psychiczna tej grupy zawodowej wyraźnie się pogorszyła. Prof. Beata Buchelt stwierdza przy tym, że że personel lekarski widzi potrzebę prowadzenia profesjonalnego zarządzania kadrami w podmiotach medycznych. -Lekarze, zwłaszcza młodzi, wskazują na niekompetencję ich bezpośrednich przełożonych w zakresie zarządzania. Ordynator czy kierownik oddziału to menedżerowie liniowi, którzy powinni być przygotowywani do pełnienia funkcji menedżerskich. To jest kierunek, który powinni zmieniać decydenci zarządzający ochroną zdrowia w Polsce. Kształcenie wyłącznie kadry menedżerskiej najwyższego szczebla, a nie kierowników liniowych nie uzdrowi sytuacji - wyjaśnia ekspertka.

Badanie jest kontynuacją tego z 2020 r., więc można oceniać jak zmienia się sytuacja w czasie. -Wspiera naszą argumentację, którą przedstawiamy  stronie rządowej i innym organizatorom ochrony zdrowia walcząc o poprawę warunków pracy lekarzy i lekarzy dentystów, a tym samym  walcząc o dobro pacjentów – komentuje prezes Naczelnej Rady Lekarskiej, prof. Andrzej Matyja.

Czego oczekują lekarze? Jaki przedział płac?

Badanych zapytano o oczekiwane wynagrodzenie miesięczne brutto przy założeniu, że pracowaliby w jednym miejscu pracy i w oparciu o umowę o pracę. Wartość takiego przeciętnego wynagrodzenia (mierzona medianą) wyniosła 15 tys. zł, przy czym oczekiwania kobiet (14 tys. zł) były zbliżone do oczekiwań mężczyzn (15 tys. zł) - piszą autorzy raportu.

Uczestnicy badania różnili się wysokością oczekiwanych zarobków w zależności od etapu kariery zawodowej. Specjaliści oczekiwali przeciętnego wynagrodzenia w wysokości 16 tys. zł, rezydenci – 10 tys. zł brutto, a stażyści – 5 tys. zł.

Problem dotyczy wszystkich medyków. Niektóre grupy są jednak szczególnie deprecjonowane. Autorzy raportu przypominają np., że pomimo stałego wzrostu wynagrodzeń, wynagrodzenie lekarzy specjalistów – w stosunku do średniego wynagrodzenia brutto – jest najniższe w badanych krajach OECD ze współczynnikiem 1,4. Dla porównania – wskaźnik w krajach, które znajdują się w czołówce rankingu, wynosi średnio 5. OZZL od lat jako postulat powtarza 2x „średnia krajowa” dla lekarza niespecjalisty oraz 3 x dla  specjalisty i wymienione w badaniu średnie oczekiwania są na nawet niższym poziomie. 6022 zł brutto zarabialiśmy średnio w listopadzie - wynika z ostatnich danych GUS.

3 najważniejsze warunki do spełnienia

Medyków zapytano o 3 najważniejsze warunki, które należałoby spełnić, aby z satysfakcją wykonywali oni swoją pracę.

Z odpowiedzi wynika, że przynosząca satysfakcję praca to przede wszystkim praca zapewniająca rozwój specjalistyczny w ramach szkoleń organizowanych poza miejscem pracy (50 proc. wskazań).

Na kolejnych miejscach są praca, która wykonywana jest na dobrze przygotowanym stanowisku pracy (47 proc.) oraz praca charakteryzująca się autonomią (41 proc.).

Porównując te wskazania do zeszłego roku zauważa się, że respondenci w roku bieżącym:

▪ cenią jeszcze bardziej możliwość rozwoju specjalistycznego poza miejscem pracy;

▪ cenią bardziej dobre wyposażenie miejsca pracy;

▪ poszukują większej autonomii pracy;

▪ zwracają uwagę na kompetencje interpersonalne;

▪ zwracają większą uwagę na kompetencje menedżerskie bezpośredniego przełożonego;

▪ mniej przywiązują uwagi do dobrej atmosfery pracy, co może wynikać z ogólnej atmosfery w sektorze ochrony zdrowia.

Szerzej o wynikach badań można przeczytać w raporcie opublikowanym na stronie CPP UEK.